ضرورت تأسیس بنیاد ملی شیخ اشراق و توجه به ظرفیت تمدنی سهرورد
به گزارش پایگاه خبری عصر زنجان حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در همایش ملی شیخ شهاب‌الدین سهروردی که در زادگاه این فیلسوف برجسته، شهر سهرورد از توابع شهرستان خدابنده استان زنجان برگزار شد، با تسلیت ایام سوگواری اهل‌بیت علیهم‌السلام و گرامیداشت یاد و خاطره شهدای انقلاب اسلامی به‌ویژه شهدای اقتدار، بر ضرورت توجه به میراث فکری و تمدنی شیخ اشراق تأکید کرد.
وی ضمن تشکر از مسئولان استان زنجان و برگزارکنندگان این همایش، اظهار داشت که برگزاری چنین همایش‌هایی نه‌تنها یاد بزرگان حکمت و معرفت ایران اسلامی را زنده نگه می‌دارد، بلکه گامی مؤثر در مسیر جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی اسلامی است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه نام و آثار شیخ شهاب‌الدین سهروردی در جهان شناخته‌شده و مورد توجه اهل فلسفه و معرفت است، خطاب به نسل جوان حاضر در جلسه گفت که شیخ اشراق تنها یک فیلسوف نبود، بلکه بنیان‌گذار مکتب حکمت اشراق بود؛ مکتبی نو و ابتکاری که نه التقاطی است و نه صرفاً تلفیقی، بلکه نظام‌مند، مستقل و عمیقاً متکی بر شهود عرفانی و منطق علمی است.
وی با اشاره به سابقه علمی، فرهنگی و تاریخی شهر سهرورد افزود که این منطقه از گذشته تا امروز خاستگاه علم، ادب و حکمت بوده است. شخصیت‌هایی چون ابوالحسن علی بن مسلم سهروردی، شهاب‌الدین عمر سهروردی و بانوان بزرگی مانند سکینه سهروردی از جمله مفاخر این سرزمین‌اند که باید بیش از پیش معرفی شوند.
حجت‌الاسلام والمسلمین خسروپناه در بخش دیگری از سخنان خود، چند پیشنهاد مشخص برای تقویت زیرساخت‌های فرهنگی، گردشگری و تمدنی شهر سهرورد ارائه داد:1. تهیه و تصویب سند گردشگری حلال با محوریت شهر سهرورد در سطح استانی و حتی در شورای عالی انقلاب فرهنگی2. تکمیل پروژه “اتوبان حکمت” از سهرورد به همدان که بخشی از آن در دولت شهید رئیسی آغاز شده است3. تأسیس بنیاد ملی شیخ اشراق (سهروردی) به‌عنوان نهاد علمی و فرهنگی مردم‌نهاد با مشارکت نخبگان، خیرین و استادان حوزه و دانشگاهوی تصریح کرد که این بنیاد باید همچون بنیاد ابن‌سینا در شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب و ثبت شود، اما کاملاً مردمی و نخبگانی اداره شود تا بتواند در سطح ملی و بین‌المللی تأثیرگذار باشد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در بخش پایانی سخنان خود با رد برخی شبهات درباره مکتب اشراق تأکید کرد که شیخ اشراق نه یک فیلسوف التقاطی بلکه صاحب یک مکتب است؛ مکتبی که از علم حضوری به علم حصولی، از عرفان به برهان و از سلوک به شهود رسیده است. حکمت اشراق او ترکیبی از حکمت خسروانی، قرآن و معارف اهل‌بیت است. او تعارض‌های جدی عصر خود را — از جمله تعارض فلسفه با عرفان، فلسفه با کلام و حتی تعارض ایران و اسلام — با نگاهی نو حل کرد و نشان داد که حکمت ایرانی قابل جمع با حکمت قرآنی است.
وی در پایان تأکید کرد که شیخ اشراق نشان داد می‌توان هم ایرانی بود و هم مسلمان، هم اهل عرفان و هم اهل برهان. حکمت او، فلسفه‌ی نور و نظامی نو برای تمدن اسلامی است