توس غرق در شادی است و حریم امن حرم رضوی مملو از تهنیت‌گویی فرشتگان و عرشیان است. مبارک است سالروز میلاد دردانه سلطان توس جوادالائمه امام محمدِتقی (ع) همان سجاده نشین عالم معرفت و توحید و آیینه پرشکوه جمال و جلال خداوندی که در دهم رجب ۱۹۵ ق در مدینه منوّره زاده شد و بر شاخسار امامت شکوفا گشت. او فرزند نازنین و دردانه امام رضا (ع) و بانوی گرامی و بافضیلتی به نام «سبیکه» است که امام رضا (ع) او را «خیزران» نامید؛ حضرت همواره از وی، به نیکی یاد کرده او را با تعابیری، چون بانویی پاک دامن و بانوی بافضیلت نام می‌بردند. امام جواد (ع) در سال ۱۹۵ هجری در مدینه چشم به جهان گشود و سه سال داشت که «محمد امین» فرزند هارون الرشید به دست برادرش در سال ۱۹۸ هجری به قتل رسید و حاکمیت مأمون آغاز شد و لذا امام جواد (ع) در زندگی کوتاه و پربار خویش با سه خلیفه عباسی هم عصر بوده است. جواد (ع) گنجینه معرفت و توحید است و ولایتمدار ولایت علی و آل او؛ تابلوی رحمت الهی بر دل شیعیان و مظهر مهر و عرفان و دعا است. این امام همام اسوه عرفان ربوبی و تبسّم رحمت معبود بر خلایق است و از بابی مظهر مهر و عطوفت خداوند است.
